de evolutie van het Japanse Zeeuwse rondje uit Nijmegen
Ik kan me nog goed herinneren wat ik heel lang geleden dacht, toen ik Nigella Lawson voor het eerst op de televisie zag. Ik had zoiets werkelijk nog nooit gezien. Ze had het gezicht van een prinses en de breedste glimlach die zelfs een lach op het hoofd van B.A. Baracus van The A-Team zou kunnen toveren. Met een stem van zijde verleidde ze haar toeschouwers met gouden bergen muscovado sugar en zeeën van gesmolten boter naar haar torenhoge muren van chocoladerepen. Als een gedreven alchemist bewoog ze zich voort langs een pad van tovermachines, dat haar leidde naar de rijkste taarten en een warm onthaal van haar gasten. Haar toverstaf: een schaar. Zonder enige schaamte werd een keukenschaar ingezet voor het versnipperen van bacon. Achter elke deur in haar paleis was er wel weer een schatkist te vinden met potten vol verhalen, pannen met een geschiedenis en zakjes gevuld met allerlei soorten specerijen of zoetigheid. En op elke plank lagen er stapels boeken met formules voor het hart van elk paleis. Laatst keek ik op haar Instagramaccount en nog altijd verspreidt ze die warme charme die me inspireerde om mijn eerste echte tijdmachine te kopen: een oventje.
In dat kleine eerste oventje dat ik aanschafte, bakte ik voor het eerst een brownie. Om eerlijk te zijn had ik nog nooit een brownie gegeten en helaas bleek al gauw dat ik ook nog nooit een brownie had gebakken. Gelukkig had ik meer dan genoeg ervaring met het eten van koekjes en leverde mijn oventje toentertijd ook daadwerkelijk wat fatsoenlijke zandkoekjes af. Toch bracht deze tijdmachine mij, na jaren van koekjesstilte, pas de vorige maand een nieuwe voorraad koekjes. Sinds oktober bleek de drang om allerlei koekjesrecepten uit te proberen oncontroleerbaar (en die drang ging gepaard met een heleboel ‘Crazy’ van Aerosmith – heel anders dan die zijden stem van Nigella dus). Midden in de nacht werden chocolate chip cookies verschillende keren en in allerlei vormen geboren met koffiesmaak, karamel, vanille, witte chocolade en matcha, en ook het traditionele shortbread ging van een kerstachtig jasje met suikerkristallen naar een kostuum van witte chocolade en discodip. Shortbread bleek fantastisch als ontbijt en in verkruimelde staat heerlijk over slagroomijs met huisgemaakte fudge en banaan. Ik denk dat al die experimenten in en met de tijd gewoon nodig waren om tot dit ‘Japanse Zeeuwse rondje uit Nijmegen’ te kunnen komen.
i n g r e d i ë n t e n
(voor ongeveer 38 koekjes)
250 g bloem
250 g ongezouten roomboter
½ tl zout
125 g maïszetmeel
125 g kristalsuiker
100 g witte chocolade
2 tl matcha
2 tl zwart sesamzaad
s h o r t b r e a d m e t w i t t e c h o c o l a d e , m a t c h a e n z w a r t s e s a m z a a d
笑 Snijd de zachte roomboter in blokjes en mix de blokjes boter samen met de kristalsuiker in een grote kom tot een zachte, luchtige en lichte massa ontstaat.
笑 Zeef de bloem en het maïszetmeel in een tweede grote kom en voeg een halve theelepel zout toe. Roer eventjes met een garde in de kom met droge ingrediënten, om het zout en het maïszetmeel goed te spreiden.
笑 Meng de droge ingrediënten in delen met de suiker-boterwolk; begin met een houten lepel totdat het nodig is om je handen te gebruiken.
笑 Kneed het deeg voorzichtig tot er een egale bal ontstaat en rol het deeg uit. De koekjes mogen iets meer dan 1 cm dik zijn. Laat het deeg vervolgens een uur in de koelkast pauzeren.
笑 Haal het deeg uit de koelkast en steek met een koekjesvorm (Ø 4 cm) rondjes uit het deeg.
笑 Verwarm in de tussentijd de heteluchtoven (ventilatoricoontje) voor op 150 °C. Leg bakpapier op de ovenplaat en organiseer hierop de deegrondjes met een afstand van 4 cm onderling.
笑 Bak het shortbread ongeveer 24 – 27 minuten in het midden van de oven op 150 °C (ventilatoricoontje) tot de randjes heel licht gaan kleuren, maar de shortbreadrondjes er nog altijd bleekjes uitzien. Haal de shortbreadrondjes uit de oven en laat ze nog 10 minuten rusten op de ovenplaat.
笑 Verplaats de koekjes na 10 minuten rust naar een rek om ze verder af te laten koelen.
笑 Verhit dan een schone en droge koekenpan en rooster in 2 – 3 minuten het zwarte sesamzaad.
笑 Wanneer de koekjes volledig afgekoeld zijn, kun je ze eindelijk verleiden met witte chocolade. Zet een pan met een laag water op en zet er een vuurvaste kom op, om de witte chocolade – au bain-marie – te smelten. Breek hiervoor de witte chocolade in kleine stukjes en blijf met een spatel roeren tot de chocolade gesmolten is. Meng ongeveer 1/3 van de gesmolten chocolade met 2 theelepels matcha.
笑 Versier de koekjes dan met de gesmolten witte chocolade en/of het chocolade-matchamengsel en strooi het zwarte sesamzaad hierover. Geef de chocolade tijd om te harden, voor je de koekjes in een luchtdichte voorraadpot stopt, of in schattige zakjes met strikjes verpakt, om 38 x een glimlach te toveren.
Met vriendelijke koekjes,
φauline