September 22 – October 6, 2025 Met de winter in zicht, een gedicht dat ik schreef uit liefde voor de herfst. Daaronder de schatten die ik verzamelde voor het doosje vol verzamelingen van geliefde objecten voor één van mijn zusters uit onze cirkel van kunstbrievencollectief Zusterhood.
Whenever you are ready to see him. Nadat ik 40 was geworden, besloot ik om een zelfportret te schilderen op basis van een pasfoto van misschien acht jaar geleden en een zakspiegeltje in mijn vorige atelier. Meerdere zelven kwamen intuïtief tot leven in die oefening met olieverf, waarna ik aan een tweede olieverfportret kon beginnen met warmere en treffendere huidskleuren. Dit is mijn vader Hock Choon. Het portret is al een tijd af, maar ik wacht nog even tot ik voel dat het, of hij, met warmte ontvangen wordt.
shone on the moon then turned blue somewhere in July 2023 – another study
I never saw moons knew the meaning of the sea — Nick Drake
Het moment dat ik besluit om de zomervakantie in tijden van corona onder meer te wijden aan het maken van tweedimensionale werken (我 们 (wŏmen)), kan ik me plotseling niet meer voorstellen dat ik ooit het geduld heb gehad om een gezicht te tekenen en beginnen allerlei soorten emoties weer melodieën en poëtische teksten te genereren die ik jammer genoeg niet vaak benut. Zo staat de telefoon al een paar jaar vol met melodieën uit de douche en neologismen (die ik nog altijd moet gaan herschrijven tot ze klinken als een lied met woorden die idealiter al deel uitmaken van een officiële taal), staat de gitaar ongestemd en onbespeeld in een hoekje en weet ik zelf nog altijd niet wat ik doe als ik wat snaren vastklem met mijn vingers. Doorgaans laat ik de gitaar uit gemakzucht rustig stemmen door gitaristen die toevallig op bezoek zijn, maar eergisteren ben ik toch maar langs de muziekzaak geweest om een stemapparaat te kopen, in de hoop dat het zuivere geluid mij over tijd de juiste woorden helpt …
我们 wǒ men we us our ourselves wait for the maker to multiply [ I will be working on a series of portraits of the women who have inspired, shaped or in some way affected me over #time. ] The second color While I flew my colors I flew my colors like a sail Now it is your line I know that I wrote it And if you tell a lie Well, no one will notice — Lisa Hannigan Self <> fleS I am a lonely painter I live in a box of paints. I’m frightened by the devil And I’m drawn to those ones that ain’t afraid. — Joni Mitchell The Storysinger O Ἀθηνᾶ maker² (maker of the maker)
Don’t let your eyes refuse to see Don’t let your ears refuse to hear — Ray LaMontagne When one of my oldest friends and I went to the museum last year – minutes before he encouraged his daughter to press on the button of the tiny elevator. And like any other artistic object on display in a museum, that tiny elevator was not supposed to be touched. In retrospect, we understand why the eyes of the other dad, who was standing behind the tape on the floor, started to widen. #time #narrative b e t w e e n n a r r a t i v i t y a n d r a n d o m n e s s 一 期 一 会 ———————— ∃
∃ | P A U L I N E C H E W 